دوره عالی مدیریت حرفه ای کسب و کار DBA

Get Ready to Transform Yourself for Success خودتان را برای تبدیل شدن به آدم موفق

دوره عالی مدیریت حرفه ای کسب و کار DBA

Get Ready to Transform Yourself for Success خودتان را برای تبدیل شدن به آدم موفق

۱۷ مطلب در آذر ۱۳۹۴ ثبت شده است

ساخت اتومبیل شیشه ای توسط مورد اعتمادترین خودروساز جهان

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

کوشان غلامی

لکسوز زیر مجموعه‌ای از شرکت تویوتا و شعبه سازنده خودروهای لوکس و گران قیمت این شرکت می‌باشد. لکسوز در انواع سواری و شاسی بلند تولید می‌شود. لکسوز ۱۲ سال به عنوان مورد اعتماد ترین خودرو در آمریکای شمالی از طرف موسسه معتبر J.D.Power شناخته شده است.

در آگوست ۱۹۸۳ جلسه‌ای محرمانه با حضور مسوولان کمپانی و مدیرعامل وقت شرکت تویوتا «ایجی تویودا» برای ساخت خودرویی لوکس برای رقابت با سایر خودروهای لوکس دنیا برگزار شد. در این جلسه مدیرکل وقت مجموعه تویوتا تصمیم گرفت اتومبیلی لوکس بسازد که در دنیا بهترین باشد و در همان جلسه به زیرمجموعه‌های خود دستور داد که بدون محدودیت زمانی و پولی این کار را به انجام برسانند.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

اوایل سال ۱۹۸۵ تیمی جهت توسعه بررسی‌ها و مطالعات انجام شده و پیدا نمودن نقطه شروع به کالیفرنیا در آمریکا سفر کردند. در ژوئیه همان سال ساخت اولین خودروی لکسوز با نام LS400 در دستور کار قرار گرفت و حدود چهار هزار نفر از بهترین‌های تویوتا دست به کار شدند تا لکسوز را به دنیا معرفی کنند.

سال بعد یعنی ۱۹۸۶ زمان تست اولین خودروی تولید شده لکسوز در بزرگراه‌های آلمان بود. در سپتامبر همان سال تست خودروی ساخته شده لکسوز در خیابان‌های آمریکا به صورت گسترده شروع شد و در ژانویه سال ۱۹۸۹، خودروهایLS400 و ES250 و در نمایشگاه‌های خودروی دیترویت و لس آنجلس آمریکا رونمایی شد و از سپتامبر همان سال فروش خودروهای لکسوز آغاز گردید.

در ژانویه سال ۱۹۹۰ LS400 در بین ۱۰ خودروی برتر جهان قرار گرفت. از ماه ژوئن سال ۱۹۹۰ نیز خودروی لکسوز به طور رسمی در بازار خاورمیانه عرضه گردید. محصولات کمپانی لکسوز که در ابتدا قرار بود نام «لکسیس» برای آن انتخاب شود در بدو ورود خود به بازار با یک اتفاق ناگوار روبه‌رو شدند. هشت هزار خودروی لکسوز LS ورودی به آمریکا در قسمت کنترل کروز خود مشکل پیدا کردند. این اتفاق می‌توانست کار لکسوز را نیامده تمام کند.

اما تصمیم گیران و مسوولان لکسوز با تیز هوشی خاصی از یک اتفاق وحشتناک در ابتدای کار خود، یک تبلیغ استثنایی برای خود ساختند و با عرضه یک سرویس فوق العاده و متفاوت تمامی نگاه‌ها را به سوی خود جلب کردند. این بار نه تنها مشتریان آمریکایی بلکه رقبای لکسوز که رقیب را جدی نگرفته بودند با دید متفاوتی به این رقیب خطرناک نگاه کردند.

هیچ برندی به اندازه لکسوز نتوانسته است نتایج درخشانی در زمینه کیفیت ساخت و رضایت مشتری کسب کند. لکسوز در اولین سال حضور خود در آمریکا بیش از پنجاه هزار دستگاه فروخت و در سال ۱۹۹۶ به مجموع فروش نیم‌میلیون دستگاه در عرض هفت سال حضورش در آمریکا دست یافت. RX نخستین خودرو شاسی بلندی بود که توسط لکسوز در سال ۱۹۸۹ به بازار عرضه شد. با ورود RX به بازار، گروه جدیدی از اتومبیل به نام کراس اوور معرفی شد. مدل‌های لکسوز جی ایکس از سال ۲۰۰۲ در آمریکا عرضه شد.

نسل دوم «آر ایکس» در سال ۲۰۰۳ در حالی به دوستداران صنعت خودرو معرفی شد که آنها مجذوب خودروی تازه از راه رسیده ب.ام.و یعنی X3 بودند. این خودرو در مدت زمان حضور خود در بازارهای بین‌المللی به موفقیت‌های بسیاری دست یافت. «آر ایکس» نسل دوم در سال ۲۰۰۸ پر طرفدارترین خودرو شاسی بلند لوکس در ایالات متحده آمریکا و پر فروش ترین مدل لکسوز در همین سال بود.

اوایل سال گذشته میلادی شرکت خودروسازی تویوتای ژاپن اعلام کرد، فروش مدل ۲۰۱۰ لکسوز جی ایکس ۴۶۰ خود را در پی هشدار یک مجله آمریکایی درباره ایمنی آن متوقف کرده است.

تویوتا کلیه مدل‌های شاسی بلند خود را تحت آزمایش‌های ایمنی قرار داد. این اقدام یک روز پس از آن صورت گرفت که تویوتا فروش این نوع خودرو در آمریکا و کانادا را در واکنش به نگرانی‌های مطرح شده در نشریه «کانسیومر ریپورترز» مبنی بر احتمال حادثه آفرینی آن در شرایط اضطراری متوقف کرد. آخرین باری که تویوتا عملکرد یکی از خودروهای خود را غیرقابل قبول خوانده بود در سال ۲۰۰۱ بود.

در سال ۲۰۱۰ شرکت لکسوز اقدام به طراحی یک مدل اتومبیل شفاف کرد. در این مدل لکسوز که LF-A نام گرفته است از رنگ آکریلیک شفاف استفاده شده است و به راحتی می‌توان تمامی اجزای موتور و داخل ماشین را دید.

این اتومبیل با همکاری شرکت لکسوز و طراح معروف ژاپنی «Huzimoto Takesh» طراحی شده است.

هنوز سران شرکت لکسوز که از ارائه فناوری‌های مدرن غافل نمانده‌اند، در مورد اینکه آیا این ماشین وارد تولید انبوه می‌شود یا در موزه‌ها باقی می‌ماند، اظهارنظری نکرده‌اند.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۸ آذر ۹۴ ، ۱۳:۲۷
سلیم خلیلی

چرا مدیران عامل به ندرت اخراج می‌شوند؟

سه شنبه, ۱۷ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۲۲ ق.ظ

چرا مدیران عامل به ندرت اخراج می‌شوند؟

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

منبع : WHARTON

«لوک تایلر» استاد امور مالی دانشگاه وارتون‌ این گفته را بارها شنیده است که «هیات‌های مدیره اغلب در برکناری مدیران عامل موفق نیستند».

او می‌گوید: «زمانی که با دوستانم (خارج از محیط مالی) صحبت می‌کنم و مطبوعات عامه پسند را می‌خوانم در کمال تعجب متوجه می‌شوم که مدیران اجرایی نسبتا کم اخراج می‌شوند. طبق اطلاعات موجود از فهرست مدیران عامل در مجله Fortune‌، به طور متوسط تنها ۲ درصد از مدیران سالانه از کار بر کنار می‌شوند، اما در حال حاضر هیچ معیاری جهت قضاوت در مورد زیاد و کم بودن‌این رقم وجود ندارد.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

«تایلر»‌این سوال که چرا مدیران عامل به ندرت اخراج می‌شوند را عنوان کرده است‌، اما هدف او از مطرح کردن چنین سوالی‌، ارائه طرحی جهت تصمیم‌گیری برای اخراج مدیران عامل و اعمال شدت عمل در محیط کار می‌باشد. در طرح پیشنهادی وی اخراج مدیران دارای دو هزینه بود: ۱) هزینه‌های مستقیم مانند تسویه حساب ۲) هزینه‌ای که او آن را هزینه دفاعی می نامد که شامل هزینه‌های ناملموسی است که فقط اعضای هیات مدیره با آن سرو کار دارند و برای سهامداران قابل درک نیست‌. برای مثال یک ارتباط شخصی بین اعضای هیات مدیره و مدیران عامل وجود دارد. هزینه‌های دفاعی باعث می‌شود که هیات مدیره بر خلاف میل سهامداران‌، مدیران عامل را بر کنار نکنند. به طور خلاصه‌، باید محیط کاری بر اساس عملکرد مدیران فراهم کنیم که به جای عزل تعداد کثیری از مدیران عامل عالی رتبه تنها تعداد کمی از آنها را اخراج کنیم. بر اساس طرح پیشنهادی «تایلر» هزینه دفاعی به منظور اخراج هر مدیر به طور متوسط یک میلیارد دلار است که‌این مبلغ به مراتب بیشتر از ۳۰۰ میلیون دلاری است که در هزینه‌های مستقیم صرف می‌شود.

«تایلر» تاثیر تعویض مدیران عامل ارشد را بر حرفه شان مورد بررسی قرار نداده بود‌. با‌این حال در نمونه پیشنهادی، پیش‌بینی می‌کند اگر هزینه دفاعی صفر باشد (به‌این معنا که اخراج مدیر اجرایی تنها با هزینه‌های مالی همراه باشد و نه عواقب ناملموس) میزان اخراج سالانه مدیران در بازار سهام S&P500 از ۲ به۱۳ درصد افزایش پیدا می کند که ‌این امر موجب کاهش ۳ درصدی ارزش سهام S&P500 می‌شود. «تایلر» خاطرنشان می‌کند که میزان بالای اخراج مدیران عملا موجب شده است که افراد با استعداد پا در عرصه مشاغلی به جز مدیریت بگذارند.

او می‌گوید: «افراد کمتری به دنبال چنین شغلی (مدیرعاملی) هستند.» تحقیقات نشان می‌دهد‌، هنگامی که مدیرعاملی از کار بر کنار می‌شود‌، تاثیر زیادی بر آینده حرفه‌ای او وارد می‌شود‌. برای مثال‌، با توجه به مطالعات اخیر‌، زمانی که مدیری مسوولیت مدیریت شرکت دیگری را به عهده می‌گیرد‌،‌این شرکت به مراتب حدود ۹۰ درصد از محل کار پیشین او‌، کوچک‌تر است و درآمد وی هم به طور قابل توجهی کمتر می‌باشد. «تایلر» پیشنهاد می‌دهد‌، با تحت فشار قرار دادن مدیران از سوی هیات مدیره‌، مدیران تمایل کمتری به ریسک کردن از خود نشان می‌دهند و‌این ابتکاری است که عملکرد همکاری را برای مدت طولانی تعدیل می‌کند.

کار «تایلر» دارای دو بخش مجزا بود. ابتدا‌، ارائه طرحی به هیات مدیره جهت تصمیم‌گیری و برکناری مدیران عامل‌. تکمیل‌این طرح پیچیده که چهار سال به طول انجامید‌، شامل عواملی مانند سوددهی شرکت در مقابل صنعت‌، توانایی مدیر و هزینه‌های مربوط به جایگزینی او بود‌. تمام اجزای ‌این طرح قابل ارزیابی بودند از جمله هزینه‌های واقعی جایگزینی مدیر که شامل تسویه حساب یا بازنشستگی‌، حق‌الزحمه شرکت‌ها به منظور یافتن مدیران‌، هزینه تعلیق و هرگونه هزینه‌ای در ارتباط با برکناری و تعویض مدیر که بر سود شرکت تاثیر می‌گذارد‌، بود.

تایلر برای یافتن هزینه‌های دفاعی ناملموس به اطلاعات قوی در زمینه بر کناری مدیران احتیاج داشت‌. از آنجا که هیچ گونه پایگاه اطلاعاتی در‌این زمینه وجود نداشت‌، اولین گام‌، یافتن علت ترک مدیران و مطالعه پرداخت غرامت به آنها در فهرست ۵۰۰ مدیر برتر در مجله فوربز‌، بین سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۰۶ بود. «تایلر» تحقیقات دقیق‌تری انجام داد تا متوجه دلیل ترک مدیران شود که اخراج شده اند یا خود اقدام به ترک شرکت کرده‌اند‌. او داستان‌های وال استریت ژورنال را پیرامون اخراج مدیران بررسی کرد. بدیهی است هیات مدیره اگر علت ترک‌، اخراج بود همان‌طور آن را لحاظ می‌کرد. «تایلر» برای تعداد کمی از موارد مشخص، مجموعه‌ای از معیار‌ها را مورد استفاده قرار داد تا متوجه علت رفتن مدیران از شرکت شود. برای مثال اگر مدیری در لیست مدیران اخراجی قرار می‌گرفت یا مسائلی همچون مرگ‌، سلامتی یا قبول موقعیت در شرکت دیگری مطرح نبود مطمئنا فرد اخراج شده بود.

«تایلر» از چنین اطلاعاتی برای ارائه طرح خود استفاده کرد. طبق آمار از ۵۰۰ مدیر عامل درج شده در فهرست مجله Fortune‌، حدود ۲ درصد سالانه به کار خود پایان می‌دهند. «تایلر» متوجه هزینه‌ای شد که هیات مدیره صرف برکناری مدیران می‌کند. او می‌گوید: «هیات مدیره به نحوی رفتارمی‌کند که در آخر اخراج در حدود ۳/۱ میلیارد دلار هزینه در بر خواهد داشت، اما تحقیقات نشان می‌دهد که به طور ملموس حداکثر مبلغ ۳۰۰ میلیون دلار هزینه صرف‌ این‌کار شده است که ‌این مبلغ نه تنها شامل هزینه‌های تسویه حساب و کاریابان است بلکه تمامی تغییرات‌، تاثیر مستقیمی برسود شرکت می‌گذارد‌. به عنوان مثال حتی بسیاری از تیم‌های مدیریتی عالی با ورود یک مدیر جدید‌، دستخوش تغییرات و جایگزینی می‌شوند. زمان زیادی طول می‌کشد تا گروه جدید روابطی در داخل و خارج از شرکت برقرار کرده و استراتژی جدیدی اتخاذ کند.

تیم جدید علاوه بر صرف زمان‌، هزینه سنگین یک میلیارد دلاری دارد که قابل پیش‌بینی نبوده است‌. به گفته «تایلر» ‌این مبلغ هزینه شخصی است که اعضای هیات‌مدیره که سبب برکناری مدیر شرکت شده‌اند باید با صرف زمان و تحمل استرس ناشی از تغییرات مدیریتی به دلیل تعویض مدیر عامل بپردازند‌. مدیران هم با ترک شرکت و دوستان خود به نوعی با شکست مواجه می‌شوند. یکی دیگر از عوامل شاید‌این واقعیت باشد که اعضای هیات مدیره به اندازه مدیران عامل علاقه‌ای به افزودن ارزش سهامداران ندارند. «تایلر» در طرح پیشنهادی خود به تجزیه و تحلیل آن دو مورد می‌پردازد تا متوجه برتری یکی از عوامل شود‌. هر دو عامل باعث بی میلی مدیرعامل در انجام وظایف خود و در نتیجه برکناری او می‌شوند.

‌آیا هیات مدیره به اطلاعات مهم نیاز دارد؟

زمانی که زمان‌های متفاوت یا ابعاد شرکت را مورد مطالعه قرار می‌دهیم موضوع تا اندازه‌ای تغییر می‌کند. «تایلر» به هنگام بررسی بخش بزرگ‌تری از شاخص S&P500 متوجه شد که هزینه دفاعی نزدیک به صفر و در واقع اندکی هم منفی است. چرا تفاوت بین شرکت‌های بزرگ و کوچک وجود دارد؟ احتمالا مدیران در شرکت‌های بزرگ‌تر از شهرت بیشتری برخوردارند و اهمیت بیشتری به‌این موضوع می‌دهند و به همین دلیل مدیران مایلند که مدیران‌عامل را تنها در شرایط دشوار اخراج کنند.

«تایلر» همچنین متوجه شد دفاع از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۶ در مقایسه با سال‌های گذشته پایین‌تر آمده است که تا اندازه‌ای به دلیل فعالیت سهامداران طی دو دهه گذشته می‌باشد که تعجب‌آور هم نیست و کاهش میزان دفاع خبر خوبی است.

یکی از یافته‌های «تایلر» که ظاهرا با واقعیت مغایرت دارد ‌این است که میزان سود شرکت‌، معیار صحیحی برای برکناری یا ادامه فعالیت یک مدیرعامل به شمار نمی‌رود. مطبوعات عامه‌پسند‌، ‌این سوال را مطرح می‌کنند «چگونه مدیرعاملی که ضرر مالی هنگفتی به شرکت وارد کرده‌، همچنان می‌تواند جایگاه خود را حفظ کند؟» به گفته «تایلر» علاوه‌بر میزان سود‌، هیات مدیره عوامل دیگری همچون نحوه گذراندن زمان یک مدیر عامل‌، تغییرات سهم بازار در شرکت‌، پروژه‌های جدید کاری که ممکن است هنوز به کسب درآمد کمکی نکرده باشند را برای ارزیابی مدیر عامل در نظر می‌گیرند.

او می افزاید توجه بیش از حد به ‌این عوامل منطقی به نظر می‌رسد، زیرا شایعه‌های زیادی پیرامون مبلغ سود وجود دارد از جمله اتهامات وارده به حسابداری و سایر عواملی که از کنترل مدیر عامل خارج است.

طبق گفته «تایلر» در حقیقت تاثیر حذف هزینه دفاعی یک میلیارد دلاری در سود آوری شاخص S&P500 بسیار جزئی است. روی هم رفته حذف چنین هزینه‌ای‌، به دو دلیل باعث افزایش سود‌دهی ۵ درصد در شاخص S&P500 می‌شود. اول‌، حتی با وجود حضور هیات مدیره جدی‌تر‌، مدیران عامل بی‌لیاقت پیش از بر کنار شدن می‌توانند به شرکت ضرر برسانند. دوم‌، اگر هیات مدیره اغلب مدیران اجرایی را اخراج کنند‌، هزینه‌های مستقیم در ارتباط با تغییر مدیران ( تسویه حساب و مسائلی از‌این قبیل) افزایش می‌یابد. «تایلر» خاطر نشان می‌کند احتمالا از زمان اخراج مدیران بی‌کفایت شاهد ضرر مجدد خواهند بود. درحال حاضر که اکثر هیات‌های مدیره‌، طرفدار مدیران فعال و پرکار هستند تنها به دلیل بد بودن و نه افتضاح بودن، مدیران بیش از حد اخراج می‌شوند. ‌این بدین معنی است که به دلیل تغییرات کارآیی عالی شرکت‌، بسیار کم دستخوش تغییرات می‌شود. سهامداران به منظور اخراج مدیران عامل باید هزینه هنگفتی بپردازند، زیرا یافتن جایگزین مناسبی برای مدیر هزینه دارد‌، در ضمن سهامداران همیشه علاقه‌مند به اخراج مدیرعامل بی‌تجربه و مهارت نیستند. یکی از مسائل پیچیده‌ایی که هیات مدیره با آن سر و کار دارد ‌این است که نمی‌توانند به طور مستقیم توانایی‌های مدیران‌عامل را مشاهده کنند، اما به مرور زمان در ‌این باره اطلاعاتی به‌دست می‌آورند. هیات مدیره پس از ارزیابی توانایی و قابلیت‌های مدیر تصمیم می‌گیرد که او را نهایتا با مدیر عامل جدید با توانایی‌های نامشخص جایگزین کند یا خیر؟

«تایلر» می‌گوید: «نتایج طرح پیشنهادی وی نکات مهمی را در اختیار برخی از اعضای هیات مدیره می‌گذارد که از طرف سهامداران خشمگین (به دلیل پرداخت حقوق مدیر اجرایی) تحت فشار هستند. به خصوص هیات مدیره شرکت‌های بزرگ‌تر که ادعا می‌کنند بیشتر از سایر شرکت‌ها نسبت به برکناری مدیران بی‌کفایت حساس هستند. (جایی که هزینه دفاع نزدیک به صفر می‌باشد) اعضای چنین هیات مدیره‌ای می‌توانند در برابر چنین خشمی با ارائه مدرکی دال بر تعداد اخراج مدیران در برابر سهامداران از خود دفاع کنند. همچنین استدلال کنند که مدیران اجرایی به ندرت اخراج می‌شوند، زیرا زمان زیادی طول می‌کشد تا به توانایی‌های مدیران اجرایی پی‌ببرند و سهامداران هم باید هزینه هنگفتی بپردازند.

مترجم: هوتسا عسکری نسب

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۷ آذر ۹۴ ، ۱۰:۲۲
سلیم خلیلی

فروش گل خشک و موفقیت در بازار

دوشنبه, ۱۶ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۱۶ ق.ظ

فروش گل خشک و موفقیت در بازار

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

هاله گیوری

فروشگاه مایکلز، در شمال آمریکا به فروش لوازم هنری و دکوراسیون خانه مشغول است. ‌این شرکت در تجارت‌های خرده و عمده فروشی زیادی که همگی توسط زنجیره مایکلز هدایت می‌شود، فعالیت دارد و دارای ۸۵۰ مغازه در‌ایالات متحده و کانادا است.

مایکلز فروشگاه‌های آرون برادرز را اداره می‌کند که مجموعه ۱۶۵ زنجیره از مغازه‌ها است و خدمات ساخت قاب با چارچوب تعریف شده از سوی مشتریان را ارائه می‌دهد، علاوه بر آن خود نیز قاب‌های ساخته شده دارد. مایکلز مجموعه‌ای از ۹ مغازه به نام‌ ریکالکشن که فروشنده عکس‌های بریده کتاب‌ها است را نیز در زیرمجموعه خود دارد. همچنین مایکلز مالکیت شرکت آرتیستی را نیز به‌عهده دارد که تولیدکننده قاب با سه نمایندگی در کالیفرنیا، تگزاس و کارولینای شمالی است. آرتیستی به‌طور خصوصی به مایکلز و آرون برادرز کالا ارائه می‌هد.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

کسب و کار مایکلز توسط تاجر جوانی به نام مایکل دوپی خلق شد و در سال ۱۹۹۶ تنها پس از دو دهه از آغاز به کار توانست ۴۵۰امین فروشگاه لوازم هنری تزئینی خود را افتتاح کند. مایکل دوپی کار خود را از سال ۱۹۷۳ آغاز کرد و یکی از مغازه‌های گروه فروشگاه‌های زنجیره‌ای بن فرانکلین را که پدرش در آن کار می‌کرد، برای فروش لوازم تزئینی و هنری تغییر کاربری داد و نام آن را مایکلز نهاد. مدیریت‌این فروشگاه به عهده پدرش، جیم دوپی بود و ‌این تشکیلات اقتصادی دوپی نام گرفت.

تشکیلات دوپی برای مدت ده سال اداره امور زنجیره مایکلز را به‌عهده داشت. زمانی که مایکلز دوپی سکان هدایت را به دست گرفت، تجارت خانوادگی دوپی رو به توسعه نهاد و ۱۱ مغازه کوچک را در تگزاس راه‌اندازی نمود. اگرچه شرکت شروع خوبی را داشت، ولی ده سالی که جیم دوپی اداره شرکت را به‌عهده داشت شرکت کمترین موفقیت را داشت و در واقع گسترش و تبدیل شرکت به بزرگترین خرده فروش در نوع خود در‌ایالات متحده کاری بود که صاحبان جدید شرکت در سال ۱۹۸۳ آن را به انجام رساندند.‌ این سال آغاز دوره وایلی در تاریخ مایکلز بود. دوره‌ای که در طی آن مایکلز به خارج از آمریکا، به کانادا و پروتوریکو راه یافت.

در سال ۱۹۸۳ شرکت دوپی به شرکت پیپل رستورانتس که توسط کارآفرینی به نام دالاسی سام وایلی و برادرش

چالز وایلی هدایت می‌شد، فروخته شد. در سال ۱۹۸۴ یک سال بعد از تصاحب شرکت مایکلز، پیپیل رستورانتس آن شرکت را به بهای هر سهم ۵/۲ دلار به عموم مردم عرضه نمود و معاملات سهام در نزدک NASDAQ آغاز شد.

همزمان با تبدیل به سهامی‌عام شدن شرکت، سام وایلی به عنوان مدیرعامل هدایت شرکت را به‌عهده گرفت و برادرش نیز به عنوان عضو هیات مدیره بر کرسی نشست. تحت مدیریت وایلی‌ها، مایکلز به سرعت شروع به رشد کرد. در طول پنج سال اول مدیریت بر شرکت، وایلی‌ها بیش از ۱۰۰میلیون دلار برای تصاحب شرکت‌ها و گشایش شعب جدید هزینه کردند.

در سال ۱۹۸۴ دوماه بعد از عرضه سهام، شرکت مونتیل که زنجیره‌ای از ۱۳ مغازه در آریزونا، کلورادو و مکزیکو بود، به تصاحب مایکلز درآمد و در طول هشت هفته سایز شرکت دوبرابر شد. در سال ۱۹۸۵ تعداد ۶ خرده فروشی دیگر تصاحب شدند و در سال ۱۹۸۷ شرکت موسکاتل که ۲۸ مغازه خرده فروشی در کالیفرنیا داشت، تصاحب شد. دامنه وسیع محصولات که شامل گل‌های ابریشمی‌و خشک، رنگ روغن، قاب عکس، هواپیما‌ها و کشتی‌های تزئینی، کارت تبریک و لوازم کادویی می‌شد، باعث شد که ‌این مغازه‌ها مشتریان خود را داشته باشند. نزدیک به ۹۰ درصد مشتریان مایکلز خانم‌ها هستند و ۲۵درصد آنها یکبار در هفته به مغازه مراجعه می‌نمایند. در سال ۱۹۸۸ مایکلز بخشی از مالمارت را به نام هلن آرتس اند کرفتس تصاحب نمود.

در سال ۱۹۹۰ مایکلز برای‌ اینکه بتواند به فروشی معادل ۱میلیارد دلار دست یابد برنامه ریزی استراتژیکی را طراحی نمود. در سال ۱۹۹۲ در نیمه راه برنامه، خود شرکت اقدام به گشایش ۳۵ مغازه نمود و مغازه‌های خرده فروشی به ۱۵۷ عدد رسید که هرکدام بیش از ۳۰۰۰۰ کالای هنری و تزئینی مختلف را می‌فروختند و سالانه به‌طور میانگین مبلغ ۳میلیون دلار فروش داشتند. سپس شرکت، خدماتی را به محصولات خود افزود که شامل طراحی تی شرت‌ها و تزئینات برای مراسم بود.

مغازه‌هایی که در سال ۱۹۹۳ گشایش یافتند، به گسترش شرکت کمک کردند و در‌ایالاتی نظیر اوهایو، ویرجینیا، اوکلاهاما، واشنگتن و لاوا مغازه‌هایی گشوده شد و برای اولین‌بار ‌این شرکت پا را فراتر از مرزهای آمریکا نهاد و دو شعبه در تورنتوی کانادا افتتاح کرد. استراتژی شرکت گشایش شعب زیاد بود، پیش از آنکه رقبا بتوانند وارد بازار شوند.

در سال ۱۹۹۴ تعداد ۳۲ شعبه به شرکت اضافه شد و فروش شرکت به ۹۹۵ میلیون دلار رسید. در سال ۱۹۹۵ انتظار می‌رفت که ۵۵ مغازه جدید به زنجیره افزوده شود که شامل واحدهایی در آلاسکا و پروتوریکو بود. در‌این سال، شرکت توانست به فروشی معادل ۱میلیارد دلار دست یابد. در سال ۱۹۹۶ فروش به ۴/۱ میلیارد دلار رسید، البته در آن سال شرکت ۳۲ میلیون دلار از دست داد. شرکت خالی از وجه نقد بود و در همین زمان مایکل رولئو به عنوان مدیرعامل وارد شرکت شد. او در برخی اوراق قرضه سرمایه گذاری کرد، تا شرکت را از بحران مالی نجات بخشد. در سال ۲۰۰۳ شرکت شروع به فعالیت در عمده فروشی نمود و در سال ۲۰۰۴ به عنوان بزرگ‌ترین در صنعت خود مطرح شد. در عین حال ۸۴۰ فروشگاه خرده فروشی با برند مایکلز وجود داشت. در سال ۲۰۰۶ شرکت بر‌این امید بود که فروشی معادل ۵ میلیارد دلار داشته باشد و در سال ۲۰۰۹ تصمیم گرفت ۱۰۰۰ مغازه جدید را افتتاح کند.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۶ آذر ۹۴ ، ۱۰:۱۶
سلیم خلیلی

واقعیت‌های راه‌اندازی کا‌فی‌شاپ

يكشنبه, ۱۵ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۵۲ ق.ظ

واقعیت‌های راه‌اندازی کا‌فی‌شاپ

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

منبع: www.businessweek.com

جک ویلسون می‌گوید: «من یک برنامه کاری برای راه‌اندازی یک کافی شاپ نوشته‌ام و آن را به یک مقام عالی رتبه در شهر نشان داده‌ام، ولی او سود حاصله را خیلی کم برآورد کرده است.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

این نوع کار رویا و اشتیاق من بوده و اعتقاد دارم نکته کلیدی در این حرفه موقعیت مکانی آن است. لطفا برای آگاهی من به برخی از پارامتر‌هایی که تاکید بر آنها‌، می‌تواند باعث بهتر شدن این طرح کار شود اشاره کنید.» پاسخ: «شورواشتیاق به انجام یک کار هرگز نمی‌تواند در یک صنعت دشوار جایگزین یک طرح کسب و کاردقیق و انتظارات واقع‌گرایانه شود.»اگر زیر بنای طرح کار شما از نظرمالی توجیه‌پذیرنباشد‌، احتمال پیشرفت آن کم است. یک برنامه کامل یا حتی پیدا کردن یک موقعیت مکانی خوب نیز نمی‌تواند باعث حفظ کسب و کاری شود که درآمد حاصل از آن نمی‌تواند هزینه‌ها را پوشش دهد و بنابراین به سود دهی نیز نمی‌رسد. اولین مشکلی که در بیشتر مناطق برای راه‌اندازی یک کافی شاپ مستقل با آن مواجه می‌شویم، رقابت با شرکت‌های زنجیره‌ای‌ بزرگ نظیر «استار باکس» و «پیتز کافی» است که مشتریانی به شدت وفادار دارند.دومین مشکل این است که کالاهای این‌چنینی که به طورمیانگین قیمت پایینی دارند (یک فنجان قهوه بین ۵۰/۲ تا ۴ دلار است) دارای محدودیت زمانی در فروش نیز هستند. طبق نتایج به دست آمده بیش از ۹۰ درصد از مردم آمریکا چای یا قهوه خود را قبل از ساعت ۱۱صبح می‌خرند. ساعت کاری شما از ۶ تا ۱۱صبح است که ساعات ازدحام آن بین ساعت ۷تا ۸ می‌باشد و اگر شما در این زمان پرسنل کافی برای جوابگویی به مشتریان نداشته باشید سبب ازدحام شده و این خود موجبات نارضایتی مشتریان را فراهم می‌کند و موجب عدم بازگشت مشتریان می‌شود و اگر با ازدیاد کارمند روبه‌رو باشید، هزینه حقوق کارمندان زیان بار خواهد بود، چرا که کار شما ساعت ۱۱ پایان می‌پذیرد. کافی شاپ‌های مستقل برای افزایش درآمد خود غذاهای پختنی نظیر ساندویچ‌، اسنک و سالاد را نیز به لیست غذای خود می‌افزایند. همچنین میزبانی مناسبت‌های خاص در ساعات بعدازظهر مانند مراسم موسیقی برای آماتورها یا مراسم جمع‌آوری اعانه برای خیریه‌ها این امکان را فراهم می‌کند که ساعات کاری مفید افزایش پیدا کند.

 

دوباره برنامه‌ریزی کنید

و حالا با توجه به تجربیات یک فرد حرفه‌ای‌ دوباره به برنامه کسب‌وکار خود نگاه کنید و یک طرح واقع‌بینانه برای دادوستد و درآمد خود تهیه کنید. شما باید با بازدید از کاررقیبان خود به میزان درآمد و نحوه دادوستد آنها پی ببرید و این که چگونه آنها توانستند کار خود را بر اساس مشتریان زیاد پایه‌ریزی کنند؟ آیا آنها مکانی را برای این که مشتریان بتوانند در آن جا خودرو خود را پارک کنند و اسنک و قهوه خود را در ماشین صرف کنند، فراهم کرده‌اند؟ و وجه تمایز شما از رقبا چیست؟مخارج طرح خود را جمع‌بندی کنید و مطمئن باشید مواردی را که معمولا کم اهمیت تلقی می‌شوند مانند حق بیمه و مالیات را در بر گرفته باشد‌. فراموش نکنید در کافی‌شاپ باید محصولات لبنی در انبار ذخیره و نگهداری شود که این کالا‌ها گران و فاسد شدنی هستند.

در اولین بازرسی‌ها برای محل کافی‌شاپ در منطقه باید به هزینه اجاره و کرایه آن توجه لازم شود و اگر چنانچه به بازسازی احتیاج داشته باشد هزینه‌های آن نیز منظور گردد. در بسیاری از مواقع مکان‌های مناسب برای این مشاغل بسیار گران هستند و حتما باید توجه شود که محل شما دارای پارکینگ باشد و همچنین دسترسی به آن جا مشکل نباشد.

حالا هزینه‌های مواد خوراکی و نیروی کار خود را در مقایسه با میزان دریافتی مورد انتظار قرار دهید و محاسبه کنید بعد از چه مدت می‌توانید هزینه‌های خود را پوشش دهید و به سودآوری خواهید رسید؟اگر در همین مرحله نتایج ناامیدکننده‌ای به دست آوردید‌، این می‌تواند برای شما نوعی هشدار باشد. البته ممکن است آنچه مشکل آفرین شده نه برنامه شما که واقعیت کسب و کار باشد.

 

مترجم: پریسا حبیبی

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ آذر ۹۴ ، ۱۱:۵۲
سلیم خلیلی

باسابقه‌ترین خودروساز ژاپن

شنبه, ۱۴ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۴۸ ق.ظ

باسابقه‌ترین خودروساز ژاپن

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

کوشان غلامی

سوبارو یکی از شرکت‌های بزرگ خودروسازی کشور ژاپن و زیرمجموعه شرکت FHI است. سوبارو در زبان ژاپنی به معنی یکی کردن و گردآوردن دور هم است. نشان ‌این خودروساز، اشاره به گروه شش تایی ستارگان خوشه پروین در صور فلکی دارد که در زبان ژاپنی به نام موتسورا بوش خوانده می‌شود. لوگوی شرکت مجموعه‌ای از شش ستاره است که بزرگ‌ترین آن FHI و پنج ستاره دیگر نماد شرکت‌های تابعه آن هستند.

عمده شهرت سوبارو به خاطر موتور باکسر (Boxer Engine) آن است که در اکثر خودروهای خود از جمله خودروهای دو دیفرانسیل از آن استفاده می‌کند. سوبارو همچنین در مدل‌های سفارشی خود نظیر «ایمپرزا» (Impreza) از موتور توربو شارژ بهره می‌برد.‌این مدل بیشتر در مسابقات اتومبیلرانی و خصوصا رالی به کار گرفته می‌شود.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

سوبارو اولین کارخانه ژاپنی تولید کننده خودرو است. فعالیت‌های‌ این شرکت در سال ۱۹۱۷ آغاز شد. در آن زمان «چیکوهی ناکاجیما» یک آزمایشگاه تحقیقات هواپیمایی تاسیس کرد که بعدها در سال ۱۹۳۲ ‌به نام شرکت هواپیمایی ناکاجیما و به عنوان اولین شرکت ساخت هواپیما در ژاپن شناخته شد.‌این کارخانه در طول جنگ جهانی دوم انواع هواپیماهای جنگی را تولید کرد.

در سال ۱۹۴۶ و همزمان با پایان جنگ جهانی دوم شرکت هوایی ناکاجیما مجددا تغییر ساختار داد و به «شرکت موتور فوجی» تبدیل شد، سپس در سال ۱۹۵۰‌ این شرکت به ۱۲ شرکت کوچک تقسیم گردید و بعد از چند سال، با ادغام دوباره چهار شرکت بزرگ‌ این مجموعه، صنایع سنگین فوجی شکل گرفت.

پس از ‌این ادغام، «کنجی کیتا» مدیر اجرایی مجموعه در آن زمان، تصمیم گرفت که با احیای کارخانه ناکاجیما مجددا به صنعت خودروسازی وارد شود. نام‌های متعددی برای ‌این کارخانه پیشنهاد شد، ولی او نام‌ این کارخانه را سوبارو نهاد که در اصل «سومارو» تلفظ می‌شد و به معنای با هم بودن یا پیوند بود و بدین ترتیب شرکت خودروسازی سوبارو به وجود آمد.

اولین خودروی سوبارو به نام «سوبارو ۱۵۰۰» در سال ۱۹۵۵ تولید شد. در سال ۱۹۶۸ شرکت نیسان ۲۰ درصد از سهام شرکت سوبارو را خریداری کرد و از سهامداران عمده شرکت شد. شرکت سوبارو خودروهای معروف و زیادی را تولید و عرضه کرد که اغلب‌این خودروهای لوکس به آمریکا صادر و با استقبال خوبی هم مواجه شد.

در دهه ۱۹۷۰ این کمپانی تصمیم گرفت خط تولید خود را گسترش داده و علاوه بر خودروهای کوچک مانند «کی» و «سامبار»، اتومبیل‌های بزرگتری از جمله «لئون» تولید کند. در سال ۱۹۸۹ با معرفی خودرو «لگاسی» موفقیت بزرگی در فروش‌این شرکت حاصل گردید که مسیر شرکت را تغییر داد.

موتورهای باکسر سوبارو در سال ۱۹۷۲ معرفی شد و تا سال ۱۹۹۶ در اکثر بازارهای اتومبیل به عنوان موتور استاندارد خودروهای سبک و متوسط مورد استفاده قرار گرفت.

شرکت سوبارو همچنین دارای تیم‌های ورزشی متعددی در مسابقات رالی بود و خودروهای زیادی را نیز به‌این مسابقات روانه کرد. خودروهایی مثل RXTURBO، RX-SRX و SEDAN DL که در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۹ مقام‌های متعددی را در مسابقات رالی جهانی از آن خود کردند.

خودروهای ورزشی سوبارو تا آنجا شهرت یافتند که تیم رالی انگلیس با خودروهای سوبارو توانست به موفقیت زیادی برسد. پس از آن تیم‌های رالی‌ایتالیا و آمریکا نیز از خودروهای سریع سوبارو بهره گرفته و توانستند با آنها به موفقیت برسند.

شرکت سوبارو در ارائه خودروهای پیشرفته و تکنولوژی‌های مدرن مثل اتوبوس‌هایی با شبکه کنترل یکپارچه و پیشرفته (CAN) در بازارهای آمریکا و کانادا شهرت داشت.‌ این شرکت با استفاده از آلومینیوم در موتور و دیگر قسمت‌های خودروهای تولیدی خود و رعایت تمام استانداردهای زیست محیطی و چرخه بازیافت در تولید خودرو، توانست در سال ۲۰۰۶ جایزه زیست محیطی آمریکا را دریافت کند.

در آن سال سوبارو یک سری خودروهای برقی و الکتریکی نیز به بازار عرضه کرد. همچنین محصولات مشترکی با شرکت‌های معروف مانند تویوتا نیز عرضه کرد که شامل «کوپه دو در»‌ و FT-85 بود. در حال حاضر نیز شرکت سوبارو از خودروسازان موفق در ژاپن و دنیا محسوب می‌شود و اتومبیل‌های معروف و باکیفیتی را به بازارهای جهانی عرضه می‌کند.

FHI که سازنده خودروی سوبارو است با داشتن بیش از ۱۵ هزار کارمند در سراسر جهان، در سال ۲۰۱۰ درآمدی بالغ بر ۱۴۲۸ میلیارد ین داشته است. ‌این کمپانی هم‌اکنون شریک تجاری شرکت تویوتا است و تویوتا ۵/۱۶ درصد از سهام آن را در اختیار دارد.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ آذر ۹۴ ، ۱۱:۴۸
سلیم خلیلی

کمک متقابل یک شرکت و مشتریانش در زمان بحران

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

همه در جهان از بازی حرف می‌زنند. انسان‌های بسیاری به بازی علاقه دارند. اما دنی وگمن هیچ علاقه‌ای به حرف‌زدن درباره بازی ندارد. او واقعا بازی می‌کند. دنی وگمن اهل حرف نیست. او یک عملگرا است.

دنی مدیریت یکی از با کیفیت‌ترین خواربارفروشی‌های زنجیره‌ای در آمریکا و جهان را برعهده دارد. شاید بارها دنی وگمن را در خیابان دیده باشید؛ اما اصلا او را نشناخته باشید. او معمولا به مغازه‌هایش سر می‌زند، با کارمندانش تعامل دارد و بازخورد مشتریانش را از نزدیک می‌بیند.

دنی می‌گوید: «زمانی را که این کسب و کار را به راه انداختم به خوبی به خاطر دارم. ابتدا در بخش تولید و سپس در بخش تغذیه مشغول به کار شدم. بعد وارد بخش مربوط به گوشت شدم، یعنی من را به قصابی بزرگ شرکت منتقل کردند. تا آن زمان از اهمیت مشتری و ارائه پیش‌پرداخت به وی اطلاعی نداشتم. آنچه آموختم خدمت بود. اما معنای خدمت چیست؟ اولین معنای خدمت به مشتری این است که به صورت گروهی کار کنید و مشتری را نیز بخشی از گروه خود بدانید.»

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

دنی در اوایل دهه ۶۰ به دنیای اقتصاد وارد می‌شود. او ابتدا نزد پدرش مشغول به کار می‌شود. دنی آن دوران خیلی تحت تاثیر رییس‌جمهور وقت آمریکا یعنی جان اف کندی بود. به باور دنی، کندی به نور راهنمای مسیرش بدل شده بود. او از آن دوران خاطرات زیادی را به یاد می‌آورد و می‌گوید: «خیلی جوان بودم. آن دوران هنوز به دبیرستان می‌رفتم. کندی رییس‌جمهور کشورمان بود. به خودم می‌گفتم که قرار است چه کاری را در آینده بر عهده بگیرم. از خودم می‌پرسیدم که قرار است با زندگی‌ام چه کنم.» کندی می‌گفت: «از خودمان نپرسیم که آمریکا قرار است برای شما چه کاری انجام دهد. به خودمان بگوییم که شما چه کاری قرار است برای آمریکا انجام دهید.» این حرف‌های کندی باورنکردنی بودند و به درون‌مایه زندگی‌ام بدل شدند. آن زمان خیلی جوان بودم؛ اما دوست داشتم کاری برای کشورم انجام بدهم. می‌خواستم زندگی را برای دیگران بهتر کنم. در واقع، قصد داشتم به هم‌وطنانم یاری برسانم. عمل‌های دنی وگمن بیش از حرف‌هایش بر همگان تاثیر گذاشته‌اند. او با عمل‌هایش حرف می‌زند. صدای عمل‌های او از صدای هر فریادی بلندتر است.

دنی در خانواده‌ای به دنیا می‌آمد که سابقه‌ای بلند در صنعت غذا داشت. پدر او یعنی رابرت وگمن یکی از پیشگامان صنعت گوشت محسوب می‌شود. دنی در سال ۱۹۵۰ یعنی تنها در ۳۱ سالگی مسوولیت اداره امور اقتصادی خانواده را برعهده می‌گیرد. خانواده به تدریج با مدیریت دنی به موفقیت‌های زیادی دست می‌یابد. اولین اتفاق مهم رشد و توسعه عظیم خانواده است. کار به جایی می‌کشد که وال استریت ژورنال در صفحه اول خود در سال ۱۹۹۴ می‌نویسد: «به نظر می‌رسد شرکت وگمن‌ها هم‌اکنون بزرگ‌ترین و بهترین فروشگاه‌های زنجیره‌ای غذا را در آمریکا و شاید هم در جهان اداره کنند.»

شرکت اولین بار در نیویورک تاسیس می‌شود. اما دنی موفق می‌شود پس از فوت پدرش روز به روز فعالیت‌های آن را گسترش دهد. به تدریج شرکت «وگمن‌ها» از مرزهای نیویورک گذر می‌کند. بسیاری در آن زمان این عمل را اشتباه می‌دانستند. خیلی از تحلیلگران معتقد بودند که خروج از نیویورک به معنای شکست تجاری خانواده وگمن است؛ اما دنی وگمن نشان می‌دهد که همه در اشتباه بودند. موفقیت‌های چشمگیر او گواهی بر این ادعا است.

بخشی از موفقیت‌های شرکت را می‌توان به پرسه‌زنی‌ها و پیاده‌روی‌های آقای وگمن نسبت داد. او همیشه تقریبا به همه فروشگاه‌هایش سرک می‌کشد. دنی حرف جالبی می‌زند: «اگر از ویولن استفاده نشود، اگر از این سازِ زیبا و خوش‌آهنگ صدایی خارج نشود، هیچ معنایی ندارد. اگر ویولن صدا نداشته باشد چیزی بیشتر از چوب و سیم نیست. به درد هیچ کاری نمی‌خورد. کاری که ما در شرکت‌مان انجام دادیم نیز به همین نحو بود. همه فروشگاه داشتند. همه مواد غذایی می‌فروشند. اما این ما بودیم که به فروشگاه‌های زنجیره‌ای معنای تازه‌ای دادیم. محصولات ما بهترین صدا برای عمل‌های ما بودند. زیاد حرف زدیم. چندان تبلیغ نکردیم. ما فقط کارمان را به بهترین نحو انجام دادیم.» فروشگاه‌های وگمن همیشه پر از میوه‌ها و سبزیجات تازه هستند. بخش عظیمی از خرید شرکت «وگمن‌ها» از پرورش‌دهندگان محلی میوه و سبزی است. او مستقیما با آنها تماس می‌گیرد، از آنها حمایت می‌کند و محصولات‌شان را با قیمتی خوب می‌خرد. بخشی از موفقیت وگمن‌ها شاید همین نزدیکی با منابع کاری‌اش باشد. او هم رابطه خوبی با فروشندگان دارد و هم رابطه‌ای خوب با خریداران.

اکثر خواربارفروشی‌ها «پنیر» را در سبد فروش‌شان قرار می‌دهند. نکته جالب این است که مغازه‌های زنجیره‌ای وگمن‌ها بیش از ۵۰۰ نوع پنیر از سرتاسر جهان را به مشتریان‌اش عرضه می‌کند. این تنوع در یک محصول واقعا بی‌نظیر است. ما داریم اینجا از پنیر حرف می‌زنیم، اما شما می‌توانید این ایده را درباره اکثر محصولات وگمن‌ها تصور کنید. خارق‌العاده نیست؟ یکی دیگر از محصولات مشهور فروشگاه‌های وگمن «شیر» است. شرکت وگمن‌ها شیر روزانه‌اش را به صورت روزانه و به طور مستقیم از گاوها تهیه می‌کند. شیر تازه و روزانه ایتالیایی یکی از روزمره‌ترین و محبوب‌ترین محصولات این شرکت است.

دنی می‌گوید: «با افرادی تماس گرفتیم که علاقه زیادی به مواد غذایی دارند. در واقع بخشی از مشتریان خود را به همکاران همیشگی شرکت‌مان بدل کردیم. آنها کسانی هستند که علاقه و توجه زیادی به انواع متنوع غذا دارد. آنچه در این دسته از مشتریان برای ما اهمیت زیادی داشت ذائقه و سلیقه غذایی آنها بود. برای مثال، بسیاری از آنها پنیرِ جا افتاده و سفت را به پنیر آبدار و نرم ترجیح می‌دادند.»

واقعیت مسلم این است که انرژی زیادی در فضای شرکت وگمن‌ها حضور دارد. اگر حتی فقط یک بار به شرکت، به مغازه‌ها، یا به ساختمان‌هایش سر بزنید این حس را خواهید داشت. تفاوت بین وگمن‌ها و دیگر خواربارفروشی‌ها بسیار ملموس‌تر از آن است که انکار بتوان کرد. کارمندان فروشگاه‌های زنجیره‌ای وگمن‌ها نیز خصوصیت‌های مردمی دارند. آنها به بهترین نحو در خدمت ذهن مشتری و خواست‌های او هستند. اگر برای خرید به این فروشگاه‌ها بروید، می‌بینید که مساله فقط بر سر کسب درآمد و فروش محصول نیست. آنچه بیش از همه اهمیت دارد خود مشتری است. این گفته تاکنون برای دنی وگمن یک شعار نبوده است. خودش هرگز چنین جمله‌ای را به زبان نیاورده است. اما عمل او و فعالیت‌های مجموعه تحت مدیریت‌اش این ادعا را ثابت می‌کند. مجله «فورچون» در سال ۲۰۰۵ شرکت دنی وگمن را به عنوان بهترین شرکت انتخاب می‌کند. از سال ۱۹۹۸ به بعد شرکت او جزو ده شرکت برتر در زمینه مواد غذایی محسوب می‌شود. به قول خودش «اگر کارمندان و مشتریان ما راضی و شاد باشند، هر کاری برای ما و خودشان انجام می‌دهند. موفقیت یک شرکت متعلق به رییس‌اش نیست. این موفقیت متعلق به همه کسانی است که خودشان را بخشی از آن شرکت می‌دانند.»

رده‌بندی برترین شرکت‌ها در آمریکا دو معیار اساسی دارد: اول، سیاست‌های اقتصادی هر شرکت و دوم، عقاید کارمندان شرکت. شرکت وگمن‌ها نود درصد امتیاز از بخش اول و هفتاد درصد امتیاز از بخش دوم کسب کرد. خود دنی وگمن می‌گوید: «مثلا وقتی یک مشتری با بی‌ادبی با شما برخورد می‌کند، نباید همچون او بی‌ادبانه پاسخ بدهید. نباید به دنبال تلافی باشید. نباید به خودتان بگویید که دیگر به این مشتری خدمات نخواهم داد. رفتار در یک شرکت بزرگ باید با رفتار در خانه یا خیابان فرق داشته باشد. شما باید خودتان را تغییر دهید. باید در عوض لبخند بزنید. این همان چیزی است که هر مدیر موفق باید خوب به ذهن بسپارد. به نظر می‌رسد این نکته را همه بدانند، اما در واقع کسی به آن عمل نمی‌کند. بعدا حتی خواهید دید که همین مشتری پرخاشگر و بی‌ادب نیز تغییر خواهد کرد و به بخشی از شرکت شما بدل خواهد شد.»

دنی وگمن کارهای خیرخواهانه زیادی نیز انجام داده است: کمک به خانواده‌های بی‌سرپرست، جمع‌آوری دانشجویان بیکار، گردآوری معتادان مواد مخدر و یاری به آنها و خانواده‌شان. او می‌گوید: «این کار احساس امید و زندگی را در این انسان‌ها زنده می‌کند. کار فقط پول نیست. پول تنها وسیله خوشبختی نیست. کمک به انسان‌ها بزرگ‌ترین خوشبختی و نور زندگی من است. کار برای من و شرکتم یعنی امید، زندگی و انسان‌دوستی. ما نزدیک به ۱۰۰ نفر از این انسان‌های نیازمند را تحت پوشش خود قرار دادیم. ما می‌خواهیم امید را به زندگی آنها بازگردانیم. اگر امید به زندگی این نیازمندان بازگردد، امید به زندگی ما نیز بازگشته است.»

اما یادمان نرود اشاره کنیم که شرکت «وگمن‌ها» نزدیک به ۳۸ هزار کارمند در ۷۳ فروشگاه زنجیره‌ای دارد و در یک سال نزدیک به ۵۰۰۰ میلیارد دلار فروش داشته است. سال ۲۰۰۸ یعنی همان سال بحران، رکود و سقوط اقتصادی در جهان را حتما خوب به خاطر دارید. در بخش بعدی دنی به ما می‌گوید که چه کاری کرده است.

 

«بزرگ‌ترین اشتباه دنی وگمن به زبان خودش»

ماه مه سر رسیده بود. قیمت گاز داشت بالا می‌رفت. در نتیجه قیمت غذا نیز افزایش پیدا کرد، چون در آن زمان نسبت تنگاتنگی بین صنعت سوخت و صنعت غذایی برقرار بود. به کمبود غله دچار شدیم. اوضاع داشت رفته رفته برای ما، مشتریان‌مان و کارمندان‌مان سخت و سخت‌تر می‌شد. قضیه خیلی ساده است: کارمندان و مشتریان ما برای ارتباط با ما و رسیدن به فروشگاه‌های ما مسیری را رانندگی می‌کردند. همه می‌دانیم که امروزه سوخت اکثر ماشین‌ها در آمریکا از گاز است. ضمنا، مشتریان ما باید علاوه بر هزینه سوخت، برای خریدن مواد غذایی نیز هزینه پرداخت می‌کردند.

پس تصمیم گرفتیم برای دو ماه قیمت مواد غذایی‌مان را با ۱۰ درصد تخفیف به فروش برسانیم. آنها می‌توانستند کارت‌هایی را در زمان خرید از ما دریافت کنند و برای خریدهای بعدی از آن کارت استفاده کنند. این کارت‌ها نشان می‌دادند که مشتری با ۱۰ درصد تخفیف خرید کرده است و از کارتش می‌تواند برای خریدهای با تخفیف بعدی هم استفاده کند. در نتیجه، مشتریان ما می‌توانستند صرفه‌جویی کنند.

به هزینه‌ای که کل شرکت باید برای این برنامه بپردازد دقت نکردیم. به خودمان گفتیم: «باید به مردم کمک کنیم. شرایط اقتصادی آنها مناسب نیست. آنها به ما کمک کرده‌اند تا به شرکت معتبری بدل شویم. اکنون نوبت ماست تا از آنها دستگیری کنیم».

اگر یک شرکت سهامی عام بودیم احتمالا به خودمان می‌گفتیم: «اوه! می‌توانیم این ایده را پس از پایان سال عملی کنیم. می‌توانیم تا پایان سال به قدر کافی پول پس‌انداز کنیم. باید ابتدا به فکر بودجه خودمان باشیم». اما همه هدفمان این بود که کارمندان و مشتریان خود را تنها نگذاریم. قیمت‌ها را کاهش دادیم. نزدیک به ۱۲ میلیون دلار هزینه پس دادیم. در ژانویه ۲۰۰۹ مجموعا نزدیک به ۱۵ میلیون دلار از قیمت‌های مواد غذایی‌مان کم کردیم. هیچ شرکتی دست به چنین کاهشی در قیمت مواد غذایی‌اش نزد.

اگر یک شرکت سهامی عام بودیم حتما اخراج می‌شدم. اما ما به کارمان اطمینان داشتیم. می‌دانستیم حتی اگر شکست بخوریم و زیان بدهیم، نزد کارمندان و مشتریان‌مان سربلند خواهیم شد. پس این کار را کردیم. ضررش را متحمل شدیم. گرچه این اتفاق را همه اشتباه ما می‌دانستند اما در نهایت به هدف‌مان رسیدیم. در انتهای سال ۲۰۰۹ شرکت‌مان به بزرگ‌ترین سود از زمان تأسیس‌اش رسید. همه ضررها جبران شده بود.

ما در روزهای بحران به مردم کمک کرده بودیم و پس از بحران این مردم بودند که از ما حمایت کردند. شرکت‌های دیگر نیز رفته رفته قیمت‌ها را کاهش دادند، اما ما بودیم که پیش از همه شرکت‌ها این کار را کردیم. پس مردم نیز بیش از شرکت‌های دیگر به ما اطمینان کردند. آنها حس کردند که واقعا بخشی از شرکت هستند.

 

«درباره دنی وگمن»

دنی وگمن، ریاست «شرکت فروشگاه‌های زنجیره‌ای وگمن‌ها» را برعهده دارد. ساختمان مرکزی این شرکت در روچستر واقع در نیویورک است. دنی فارغ‌التحصیل اقتصاد از دانشگاه هاروارد است.

او یکی از اعضای اصلی «موسسه بازاریابی غذایی» در آمریکا محسوب می‌شود و اخیرا به مدیریت «گروه ایمنی غذایی» منصوب شده است. بنا بر آمارهای منتشرشده، شرکت او در سال ۲۰۰۸ بالغ بر ۴۸۰۰ میلیارد دلار فروش سالانه داشت و در سال گذشته به عنوان یکی از ۱۰۰ شرکت برتر آمریکایی انتخاب شد که در راستای کمک به بهبود و پیشرفت روزافزون اقتصاد این کشور خدمت می‌کنند. هم‌اکنون «فروشگاه‌های زنجیره‌ای وگمن‌ها» اقدام به گسترش فعالیت‌اش در سطح جهانی زده است. دنی وگمن قصد دارد تا خدمات خود را با رشد و توسعه روزافزون شرکتش در آمریکا به سرتاسر جهان نیز اشاعه دهد.

مترجم: سیمین راد

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۳ آذر ۹۴ ، ۱۱:۴۵
سلیم خلیلی

قصه تولید از دریل تا لوازم باغبانی

پنجشنبه, ۱۲ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۳۹ ق.ظ

قصه تولید از دریل تا لوازم باغبانی

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

هاله گیوری

بلک اند دکر در بازار لوازم برقی و لوازم یدکی در‌ایالات متحده پیشرو است و بیشترین نوآوری را در زمان‌های پس از جنگ جهانی دوم داشته است. اصلی‌ترین برندهای لوازم‌خانگی‌این شرکت بلک اند دکر و دیوالت است.

‌این شرکت همچنین یکی از مهم‌ترین شرکت‌های تولید لوازم چمنزنی و باغبانی برقی، قفل‌های‌ایمنی(تحت نام‌های ویکست، بالدوین و ویسر)، محصولات تزئینی و عمومی(تحت نام بالدوین) و سیستم‌های مونتاژ(تحت نام امهارت) می‌باشد. محصولات بلک اند دکرB&D در بیش از ۱۰۰ کشور فروخته می‌شوند و در ۳۶ کارخانه تولید می‌شوند که ۱۸کارخانه در‌ایالات متحده واقع است و ۱۸ کارخانه در کشورهای دیگر نظیر برزیل، چین، جمهوری چک، آلمان،‌ایتالیا، ژاپن، مکزیک و بریتانیا.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

«آلونزو جی. دکر» و «اس. دوکان بلک» که هر دو مهندسان طراحی صنعتی بودند، بلک اند دکر را در سپتامبر ۱۹۱۰ راه‌اندازی نمودند. با ۶۰۰ دلاری که از فروش ماشین دست‌دوم بلک به دست آمد و مقدار ۱۲۰۰ دلار وام، آنها مغازه‌ای را برای فروش ماشین‌آلات، در مرکز خریدی واقع در بالتیمور در‌ایالت مریلند اجاره کردند و بلک مدیرعامل شد. در اولین سال آنها برای تولید ماشین آلاتی قرارداد می‌بستند که قبلا توسط شرکت‌های دیگر تولید شده بود و به فروش می رسید.

در سال ۱۹۱۶ بلک اند دکر، خود شروع به ساخت لوازم برقی نمود. لوازم برقی تولید آلمان که در آن زمان در دسترس بود، سنگین و استفاده از آنها سخت بود به همین دلیل بازار خوبی نداشتند. B&D موتور الکتریکی تولید نمود که با جریان برق مستقیم و متناوب کار می‌کرد. اولین دستگاه نوآوری‌های زیادی داشت و دریلی قابل حمل با قطر مته ۵/۰‌اینچ بود که سوئیچ مورد استفاده در آن از آن پس در همه نمونه‌های دیگر به کار گرفته شد. وزن‌این دریل در مقایسه با سایر نمونه‌های موجود در بازار سبک بود و با قیمت ۲۳۰دلار فروخته می‌شد. در سال ۱۹۱۷ شرکت به دلیل طراحی‌این سوئیچ جایزه دریافت کرد و‌این طراحی به نام شرکت به ثبت رسید. در سال ۱۹۱۸ فروش به یک میلیون دلار رسید. پس از جنگ جهانی اول لوازم الکتریکی قابل حمل بیشتری نظیر پیچ‌گوشتی، آسیاب و دریل با قطرهای متفاوت به بازار معرفی شدند. کارخانه‌‌هایی هم برای تولید در توسان ساخته شد و برای‌اینکه شرکت بتواند از عهده پاسخ به نیازها برآید،‌این بخش را تا سال ۱۹۲۷ سه‌بار توسعه داد.

بلک اند دکر از نیروی کار پرتوانی برخوردار بود که محصولات را براساس نیاز مشتریان تولید می‌کردند. اولین دفتر خدمات پس از فروش شرکت در سال ۱۹۱۸ در نیویورک تاسیس شد. همچنین کلاس‌های آموزشی برای توزیع‌کنندگان برگزار می‌شد که روش‌های استفاده از وسایل و روش‌های فروش را به آنها آموزش می‌داد.

با موفقیت‌های اولیه دامنه تولید B&D به خارج از مرزهای آمریکا گسترش یافت و کانادا اولین کشوری بود که در سال ۱۹۲۲ در آن تولید محصولات آغاز شد. سه سال بعد در لندن زیرمجموعه‌هایی راه اندازی شد. در سال ۱۹۲۹ شعبه‌ای در استرالیا تاسیس شد و در سال ۱۹۳۹ لندن پذیرای تولید محصولات B&D شد.

سپس B&D شروع به افزایش قدرت خود از طریق تصاحب دیگر شرکت‌ها نمود. در سال ۱۹۲۶ شرکت «مارشک‌ایندیاناپلیس» که تولیدکننده انواع آسیاب بود تصاحب شد، دو سال بعد «ون دورن الکتریک اوهایو» تصاحب شد و در سال ۱۹۲۷ سهام شرکت عرضه عمومی شد. اما‌این شرکت هم مثل سایر شرکت‌ها در بحران مالی سال ۱۹۳۶ وضعیت نامناسبی پیدا کرد. به‌رغم اخراج تعداد زیادی از کارگران که پسر دکر هم جزو آنها بود باز هم شرکت به سوی ورشکستگی رفت، اما برخی کارگران با وجود‌اینکه شرکت نمی‌توانست پولی به آنها پرداخت نماید به دلیل وفاداری خود شروع به کار کردند و مقدار سرمایه‌گذاری خارجی باعث به حرکت درآمدن چرخ‌های شرکت شد و شرکت تولید محصولات جدید را آغاز نمود. زمانی که آمریکا وارد جنگ جهانی دوم شد، B&D تولید برخی لوازم مانند فیوز را که مورد نیاز جنگ بود به محصولات خود افزود. در سال ۱۹۴۶ اولین سری لوازم برقی که لوازم مورد نیاز در خانه شامل بسته‌ای از مته‌های مختلف برای دریل و لوازم جانبی بود و قیمت کمی داشت، به بازار عرضه شد. در سال ۱۹۴۹ لوازم دیگری مانند اره‌های گرد به‌این سبد محصول اضافه شد. شرکت برای استفاده‌کنندگان حرفه‌ای از محصولات نیز بازاریابی خاصی داشت.

در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ شرکت به گسترش فعالیت‌های خارجی خود که در دهه ۱۹۲۰ آغاز شده بود پرداخت. با‌اینکه افراد در شرکت تغییر کرده بودند ولی مدیریت اصلی توسط خانواده‌های بلک و دکر در‌این دو دهه انجام می‌شد. در سال ۱۹۶۰ پسر دکر به نام آلوزون مدیرعامل شرکت شد.

در دهه ۱۹۵۰ شرکت تنها ۲۰درصد از سهم بازار را داشت پس تصمیم گرفت که محصولات جدید تولید نماید، به همین منظور در سال ۱۹۵۹ شرکت مسترنیوماتیک تولز اوهایو که ابزار بادی قابل حمل تولید می‌کرد تصاحب شد. در‌این دهه شرکت تولید محصولات باغبانی را هم به سبد محصولات خود افزود و اولین دستگاه چمنزنی برقی در سال ۱۹۶۶ به بازار معرفی شد. فروش در سال ۱۹۶۴ به رقم ۱۰۰ میلیون دلار، در سال ۱۹۶۹ به رقم ۲۰۰ میلیون دلار و در سال ۱۹۷۴ به رقم ۵۰۰ میلیون دلار رسید و برای پاسخگویی به نیازها، دو کارخانه جدید در شمال کالیفرنیا و تورنتو راه‌اندازی شد.

در سال ۱۹۷۵ آلوزون دکر بازنشسته شد و فرانسیس لوزیر به عنوان مدیرعامل انتخاب گردید. در سال ۱۹۸۳ مدیرعامل تغییر کرد و فردی به نام لورانی فرلی با هدف جهانی سازی وارد شرکت شد. او کارخانه‌هایی را در کشورهای مختلف تعطیل نمود و در سال ۱۹۸۵ تغییر ساختار سازمانی انجام شد و برند تمامی محصولات تولیدی به بلک اند دکر تغییر یافت.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ آذر ۹۴ ، ۱۱:۳۹
سلیم خلیلی

تبلیغات بی‌ثمر

چهارشنبه, ۱۱ آذر ۱۳۹۴، ۱۱:۳۷ ق.ظ

تبلیغات بی‌ثمر

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

صونا ولی‌پور

بخش دوم

هفته‌ای یک‌روز اگر بشود و مجال دهد مشغله، دوربین برمی‌دارم و در تهران می‌گردم به عکسبرداری از «تبلیغات راهی» به قصد تجزیه ‌و تحلیلشان.

تبلیغات راهی نامی‌ است که به تبلیغات بیرون از خانه داده‌ام؛ انواعی از تبلیغات که هنگامی که مشتری بیرون از خانه است، به دست او می‌رسند. این نوع تبلیغ که می‌تواند بخشی از فرآیند بازاریابی یک کسب‌وکار باشد، مخاطبان خود را هنگامی که بیرون از خانه خود و در مکان‌های عمومی هستند، خطاب قرار می‌دهد. برای مثال، بیلبوردهای خیابانی، آگهی‌های نصب‌شده بر وسایل نقلیه، آگهی‌های موجود در مکان‌های انتظار (مثلا اتاق انتظار بیماران در مطب پزشک) و آگهی‌هایی که در مکان‌های تجاری می‌بینیم، انواعی از تبلیغات راهی هستند. معمولا غروب که از این تهران‌گردی به خانه بازمی‌گردم، بیش از آن‌که از عکسبرداری –که گاه برایم با مصائب و خطر بسیار در حاشیه بزرگراه‌ها همراه بوده- خسته باشم، ملولم از آن‌چه دیده‌ام یا در واقع، ملول از آن‌چه ندیده‌ام. تجزیه‌وتحلیل هر یک از این آگهی‌ها، بضاعت متن حاضر نیست. اما به گمانم شاید بد نباشد اینجا به نکاتی اشاره کنم. به نظر می‌رسد خالی از فایده نیست اگر دوستان طراح آگهی‌های راهی در صنعت تبلیغات کشورمان، پیش از آغاز طراحی، نکاتی را روی کاغذ مکتوب کنند؛ به این ترتیب، طی فرآیند طراحی، هر زمان که بخواهند می‌توانند به یادداشت‌هایشان رجوع و در پایان کار هم، این یادداشت‌ها را به مثابه چک‌لیستی مرور کنند تا اطمینان یابند آنچه تهیه کرده‌اند، همه آن‌چه باید باشد، هست.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

  • نام آن‌چه می‌خواهید برای تبلیغش آگهی طراحی کنید، دقیقا چیست؟ شما دقیقا قصد دارید برای چه چیزی بازارگرمی کنید و قصد فروش دقیقا چه چیزی را دارید؟ یک کسب‌وکار؟ یک سازمان؟ یک محصول یا خدمت؟ شما از افراد بازار هدفتان انتظار دارید که چه چیز را بخرند؟ پاسخ این پرسش، دقیقا آن‌چیزی است که باید در متن آگهی‌ بر آن تاکید کنید و تا می‌توانید، با شکل و آرایشی یکسان مثلا از این واژه، تکرارش کنید.
  • اگر واقعا از جانب صاحبکارتان توجیه شده‌اید که بازار هدف محصول یا خدمتی که در حال تبلیغش هستید چه کسانی را در بر می‌گیرد، بهترین کار، تجسم یکی از این آدم‌ها است. یک‌نفر از این بازار را، یعنی یک‌نفر از کسانی که انتظار می‌رود خریدار این محصول یا خدمت باشند، در نظر آورید و تا می‌توانید در ویژگی‌های این فرد کنکاش کنید؛ مثلا فکر کنید چنین فردی چه خصوصیات فردی و اجتماعی دارد؟ برای خودتان معلوم کنید که این فرد چه وضعیت اقتصادی خواهد داشت؟ و پرسش‌هایی از این دست. مقصود این است که مخاطب آگهی خود را خوب بشناسید. بدیهی است که وقتی بدانید این آگهی قرار است روی چه کسانی اثر بگذارد، حاصل طراحی شما بسیار موفق خواهد بود. به سان نویسنده‌ای که در حین نگارش داستان با یک‌یک شخصیت‌هایش رابطه می‌گیرد و با آنها زندگی می‌کند، با افراد بازار هدف محصول یا خدمتی که در حال طراحی آگهی برایش هستید، رابطه بگیرید و زندگی کنید تا بتوانید به زیباترین و مؤثرترین شیوه با آنها ارتباط برقرار کنید و مثلا با ترغیبشان به خرید محصول یا خدمت، برای صاحبکارتان ارزش‌آفرینی کنید. در آگهی‌های راهی که در تهران می‌بینم، عمیقا از آشفتگی و سرگردانی طراحان در این ارتباط سرخورده می‌شوم.
  • روی کاغذ آورید که هدف از این آگهی که می‌خواهید طراحی کنید، ایجاد کدام واکنش در افراد بازار هدف است؟ به دیگر سخن، اگر نگارنده یکی از افراد بازار هدف محصول یا خدمتی است که شما دارید برایش آگهی تبلیغاتی می‌سازید، می‌خواهید پس از دیدن آگهی شما چه واکنشی نشان دهم؟ حواسمان باشد که «ترغیب به خرید» همیشه هدف غایی یک آگهی نیست. آن‌چه از من به عنوان مخاطب هدف آگهی‌تان می‌خواهید را روی کاغذ مکتوب کنید.
  • نیازها، خواسته‌ها و انگیزه‌های افراد بازار هدف شما در رابطه با محصول یا خدمتی که مشغول طراحی آگهی برایش هستید، چه‌ها هستند؟ مثلا اگر می‌خواهید برای یک شوینده خانگی آگهی طراحی کنید، افراد بازار هدف شما چه نیازها و خواسته‌هایی در رابطه با شوینده خواهند داشت و انگیزه‌های آنها از خرید شوینده –به طور کلی شوینده- چه چیزهایی می‌تواند باشد؟ وقتی این‌ها را روی کاغذ آوردید، به این فکر کنید که شوینده خاصی که شما می‌خواهید برایش تبلیغ کنید، کدام یک از این نیازها و خواسته‌ها را برآورده می‌کند و با کدام‌یک این انگیزه‌ها رابطه می‌گیرد و پررنگشان می‌کند؟
  • آیا وقتی در حال طراحی مثلا برای یک شوینده خانگی هستید، از خودتان پرسیده‌اید افراد بازار هدف این محصول چرا باید این شوینده‌ای که شما دارید برایش تبلیغ می‌کنید را بخرند و شوینده کارخانه رقیب را نخرند؟ شما فکر می‌کنید این محصول چه ویژگی دارد که برایش در مقایسه با رقبا مزیت رقابتی ایجاد می‌کند؟ مخاطب آگهی شما به چه خصوصیت این محصول باید دل خوش کند که مثلا وقتی به فروشگاه می‌رود و دست به قفسه می‌برد، شوینده آگهی شما را بردارد و از خرید شوینده دیگر صرف‌نظر کند؟ به باورم طراحان بسیاری از آگهی‌های راهی که در تهران می‌بینم، پاسخ این پرسش را نمی‌دانسته‌اند و همین است که حاصل کارشان قدرتمند نیست. برای مثال، طی تماشای آگهی شما قانع می‌شوید که شوینده ماده مفیدی برای نظافت است؛ ولی ابدا خبری از ایجاد انگیزه برای من مخاطب در خرید شوینده «الف» و صرف‌نظر از خرید شوینده «ب» نیست. این دام هولناکی است که یک آگهی می‌تواند گرفتارش شود. هرچند اگر بخواهم منصف باشم، باید بگویم بسیاری از مدیران کسب‌وکارهای ما هم دقیقا نمی‌دانند مزیت رقابتی محصولشان در بازار چیست و مثلا چرا مشتری، شوینده «الف» را که آنها تولید می‌کنند، می‌خرد و شوینده «ب» را که شرکت رقیب تولید می‌کند، نمی‌خرند یا برعکس. و خب روشن است که وقتی چنین باشد، نمی‌توان از طراح انتظار داشت که مزیت‌های رقابتی محصول یا خدمتی را بداند که تولیدکننده یا ارائه‌دهنده‌اش خود از آن بی‌خبر است. با این حال، می‌توان انتظار داشت که طراح آگهی چنین پرسشی را هم برای خود و هم برای صاحبکارش طرح کند. استادی جایی می‌گفت هدف از طراحی آگهی تبلیغاتی باید تسخیر قلب و ذهن آدم‌‌هایی باشد که بازار هدف شما را تشکیل می‌دهند. بعید می‌دانم بدون یافتن پاسخی برای این پرسش بتوان به تسخیر قلب و ذهن مشتری امید بست. در بهترین حالت، با هنرنمایی و سرگرم کردن بیننده آگهی، شاید بتوان به لرزش قلبش دل خوش داشت، اما تسخیر ذهن به این سادگی‌ها میسر نیست. خودتان را جای مخاطب آگهی‌تان بگذارید و قدری از این محل در طرحتان دقیق شوید و صادقانه بپرسید که چرا مخاطب باید محصول یا خدمت مورد نظر شما را بخرد؟ این محصول یا خدمت چه ارزش ویژه‌ای برای مشتری ایجاد خواهد کرد؟ به شما قول می‌دهم که اگر پاسخ این پرسش را یافتید، گامی ارزشمند در راستای موفقیت آگهی‌تان برداشته‌اید.
  • حتی در قالب چند واژه کلیدی، مکتوب کنید که سازمان تولیدکننده یا ارائه‌دهنده محصول یا خدمتی که دارید برایش آگهی تبلیغاتی می‌سازید، چه تاریخچه‌ای دارد؟ مشتریانش چه کسانی هستند و چه کسانی بوده‌اند؟ چه محصول یا خدمات دیگری ارائه می‌دهد؟ چه شایستگی‌هایی دارد؟ مزیت‌های رقابتی‌اش کدام‌ها هستند؟ کارکنانش چه ویژگی‌های مشترکی دارند؟ جایگاهش در بازار چیست؟ در صنعت کشور چه جایگاهی دارد؟ چه ارزش افزوده‌ای برای اقتصاد کشور دارد؟ به من اعتماد کنید و بپذیرید که تا سازمان صاحبکارتان را به خوبی نشناسید، ادعای تاثیرگذاری بر قلب و ذهن مشتری چیزی در حد یک شوخی است. حواسمان باشد که نام سازمان‌ها تاریخشان را به ذهن مخاطب آگهی که مشغول طراحی‌اش هستید خواهد آورد و شما به عنوان یک طراح «باید» بدانید که مخاطب اثرتان، فارغ از دریافت پیام تبلیغاتی شما، چه چیزهای دیگری در ذهن خواهد داشت. شما به عنوان یک طراح «باید» از همهمه ذهن مخاطب آگهی،‌ وقت تماشای حاصل کارتان باخبر باشید. آگهی شما باید به خوبی در برابر بخش منفی این همهمه ذهنی مجهز شده باشد؛ اگر برای مثال در تاریخچه سازمان صاحبکارتان نکات تاریکی وجود دارد و افراد بازار هدف از برخی محصولات این شرکت خاطره خوشی ندارند، باید وقت طراحی، تدبیری برای مقابله با این حس منفی اندیشیده باشید. در غیر این صورت، من به آگهی شما لقب «آگهی ازدست‌رفته» می‌دهم و حتم دارم که این آگهی در پیشبرد هدف‌های بازاریابی صاحبکارتان بی‌اثر است (البته وقتی می‌گویم «بی‌اثر» است، با توجه به تجزیه‌وتحلیل هزینه‌منفعت می‌گویم و منافع این آگهی را در مقابل هزینه‌هایی که صاحبکارتان برای انجامش متحمل شده قرار داده‌ام). این جمله را از نگارنده این یادداشت به یاد بسپارید که «آگهی شما همیشه، بیش و کم، همه آن‌چه خواسته‌اید را به یاد مخاطب نمی‌آورد.» من نگران تمام آن‌چه مخاطب آگهی‌تان افزون بر آن‌چه شما خواسته‌اید به یاد می‌آورد و به یاد نمی‌آورد هستم.
  • روی کاغذ بنویسید که شما به عنوان یک طراح یا بنگاه تبلیغاتی، در مقایسه با رقبایتان، چه ویژگی‌هایی دارید؟ مزیت‌های رقابتی خود شما کدام‌ها هستند؟ فلسفه کاری شما چیست و در طراحی آگهی تبلیغاتی برای صاحبکارانتان به چه اصولی پایبند هستید و چه چیزهایی را ارزش به حساب می‌آورید؟ آگهی‌هایی که شما طراحی می‌کنید، به چه دلیل از آگهی‌هایی طراحی‌شده توسط رقبایتان بهتر یا بدتر است؟ من فکر می‌کنم آگاهی به این موضوع و یادآوری‌اش در حین طراحی هر آگهی به همان اندازه که اطلاع از وضعیت صاحبکار در این باره مهم است، اهمیت دارد و حیاتی است.
  • تمام اقلامی که باید در آگهی در موردشان اطلاع داده شود و آنچه که نباید در آگهی گفته شود را فهرست کنید و خواهش می‌کنم در این مورد به ذهنتان اتکا نکنید. در تاریخ صنعت تبلیغات جهان نمونه‌های شگفت‌آ‌ور از اشتباهاتی در این مورد گزارش شده است؛ اشتباهاتی که نه بنگاه تبلیغاتی و نه خود صاحبکار تا پیش از انتشار آگهی متوجه آن شده بودند.
  • اینکه هدف از آگهی که مشغول طراحی‌اش هستید را بدانید، شرط لازم برای موفقیت آگهی است، ولی به هیچ روی کافی نیست. پس از آنکه هدف از آگهی را برای خودتان معلوم کردید و مخاطبان آگهی و واکنش مقبول آنها را برای خودتان به عنوان طراح مشخص کردید، باید بتوانید این هدف را کمی کنید. مثلا اگر موضوع آگهی شما، تبلیغ مسواک است، باید بتوانید هدف‌هایتان از آگهی را کمی کنید؛ مثلا بگویید انتظار دارید این آگهی «چند درصد» بر سهم بازار صاحبکارتان در حوزه فروش مسواک بیفزاید (البته همه اینها منوط به این است که شما – و البته صاحبکارتان- بدانید سهم بازار این مسواک چقدر است و امید می‌رود با این آگهی چقدر بر این سهم افزوده شود). این‌جا بازمی‌گردیم به آن بحث نخست درباره اینکه صاحبکاران ما باید دقیقا بدانند هدفشان از انتخاب آگهی تبلیغاتی به عنوان یک شیوه بازاریابی چیست. صمیمانه از طراحان آگهی خواهش می‌کنم که بر این کمی‌سازی هدف‌ها اصرار کنند و از صاحبکارانشان اطلاعات دقیق بخواهند. از یک‌جایی به بعد در جریان تعامل با صاحبکار، باید به زبان اعداد و ارقام صحبت کرد. فارغ از اثرات مثبت این رویکرد، بر این باورم که تنها در این حالت است که می‌توانیم پس از اجرای آگهی، به اندازه‌گیری اثربخشی‌اش بپردازیم.

*متاسفانه در عنوان بخش نخست این یادداشت نام خانم ولی پور به عنوان «مترجم» درج شده که صحیح نمی‌باشد.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۱ آذر ۹۴ ، ۱۱:۳۷
سلیم خلیلی

قفل‌های ایمنی چگونه ساخته شدند

سه شنبه, ۱۰ آذر ۱۳۹۴، ۱۰:۵۲ ق.ظ

قفل‌های ایمنی چگونه ساخته شدند

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

هاله گیوری

شرکت مسترلاک (master lock) تولیدکننده انواع زیادی از قفل‌های ایمنی با کیفیت بالا است.

برند این شرکت شناخته شده‌ترین نام در صنعت قفل‌های کلیددار(padlock) و قفل‌های رمز دار است. این شرکت برای لوازم ورزشی مانند دوچرخه، اسکی و تفنگ قفل طراحی و تولید می‌نماید. همچنین قفل‌های ضدزنگ برای استفاده در کشتی نیز در سبد محصولات خود دارد. مسترلاک قفل‌های ایمنی برای تجارتخانه‌ها، مدارس، بیمارستان‌ها و استفاده‌های صنعتی تولید می‌نماید.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

این شرکت شهرت خود را از نوآوری فردی به نام هری سورف که قفل‌ساز در میلواکی بود به دست آورد. به عنوان یک مشاور ارتش در جنگ جهانی اول، سورف قفل مخصوصی را برای حفاظت از تجهیزات ارتش ساخت. بعد از جنگ در سال ۱۹۱۹، او قفلی را مشابه قفل‌های در بانک‌ها و کشتی‌های جنگی، با روی‌هم قراردادن لایه‌های استیل ساخت. او بر این باور بود که این قفل سنگین، قفل‌های آن زمان را که توخالی بودند و به سادگی شکسته می‌شدند از دور خارج خواهد کرد. او امیدوار بود که بتواند این طراحی را به یک شرکت تولیدی بفروشد، ولی این قفل‌ها نیازمند طی مراحل مختلفی نظیر مهندسی، ساخت و ثبت اختراع بودند که می‌توانستند مراحلی طاقت فرسا باشند. سورف با حمایت مالی دو نفر از دوستانش به نام‌های پی. ای. یولس و سام استال شرکت خود را به نام شرکت مستر لاک در سال ۱۹۲۱ راه اندازی کرد. او اولین قفل را در سال ۱۹۲۴ به ثبت رساند و اولین قفل‌ها را با علامت سر شیر روی آنها به بازار شناساند. با داشتن ۵ نفر کارمند، یک دریل پرس، یک آسیاب و یک دستگاه پرس پانچ در مغازه کوچکی در میلواکی، مسترلاک بهترین قفل ممکن را در دسترس مردم قرار داد. به نظر مردم سنگینی قفل نکته‌ای مثبت و دلیلی برای قدرتمند بودن آن بود. شرکت به سرعت رشد کرد و به ساختمانی به نام «پاست بروری» انتقال یافت. ممنوعیت‌ها در اجتماع، نقش مهمی را برای شرکت بازی کرد و دولت از قفل‌های ساخت این شرکت برای پلمب کردن در مغازه‌هایی که نوشیدنی‌های غیرمجاز می‌فروختند، استفاده کرد. برای همین منظور در سال ۱۹۲۸ شرکت تعداد ۱۴۷۶۰۰ قفل را به نیویورک فرستاد و زمانی که نمایندگان فدرال در سراسر کشور شروع به سفارش دادن این قفل‌ها کردند، شرکت به سرعت ترقی کرد.

سورف به نماینده قفل تبدیل شد. هری هودینی، شعبده بازی که در بازکردن قفل‌ها معروف بود، پس از اینکه در یکی از برنامه‌هایش با شکست روبه‌رو شد، به سورف مراجعه کرد و او روش‌های پنهان کردن کلید را در زیر زبان و مابین انگشتان به او آموزش داد. در سال ۱۹۳۱ اتحادیه قفل‌سازان آمریکا به سورف به دلیل فعالیت‌های سازنده ۵۰ ساله‌اش در صنعت قفل‌، مدال طلا اعطا کرد. او تنها فردی است که تاکنون این مدال را دریافت کرده است. سورف در طول سال‌های جنگ‌ جهانی دوم نیز به عنوان مشاور ارتش فعالیت می‌کرد. در سال ۱۹۳۹ از آنجا که فروش و شهرت مستر لاک افزایش یافت، شرکت به مکان جدیدی نقل مکان کرد. سورف به طراحی قفل‌های جدید ادامه داد و برای ساخت مدل جدید، خط مونتاژ کارخانه را تغییر داد. قفل جدید راحت‌تر ساخته می‌شد و از کیفیت بالاتری برخوردار بود. مستر لاک به بزرگترین کارخانه تولید قفل تبدیل شد و برند این شرکت شهرتی جهانی یافت. شرکت قفل‌های مخصوصی را برای استفاده در مدارس، بیمارستان‌ها و دفاتر کار ساخت. طول عمر برند مسترلاک بیشتر از طول عمر سورف شد و او در سال ۱۹۵۷ چشم از جهان فروبست. سپس هدایت شرکت به یکی از سرمایه‌گذاران اولیه سام استال سپرده شد که او نیز در سال ۱۹۶۴ چشم از جهان فروبست و در آن زمان خانواده سورف مدیریت شرکت را به عهده گرفتند. در سال ۱۹۷۰ شرکت آمریکن برندز که در سال ۱۹۷۷ به فورچون برندز تغییر نام داد، مستر لاک را خریداری کرد و به شهرت آن افزود. شرکت در سال ۱۹۷۴ در بازی‌های سوپربول آگهی تلویزیونی پخش کرد و در چشم عموم مردم شناخته شد. در دهه ۱۹۷۰ شرکت سال‌هایی پر از رشد را در پی داشت و در سال ۱۹۷۸ برای سیزدهمین سال متوالی رشد، شرکت فروشی معادل ۴/۶۲ میلیون دلار و درآمد عملیاتی معادل ۷/۲۲ میلیون دلار را گزارش داد. در راستای آماده‌سازی برای رشد بیشتر، شرکت اولین مرحله از توسعه فضای کار را در انباری با مساحت ۹۲۰۰۰ فوت مربع آغاز کرد.

از آنجا که برندهای جدید در حال ورود به بازار بودند، شرکت مبلغ ۲۵میلیون دلار را برای به روز کردن تجهیزات سرمایه‌گذاری کرد تا بتواند با رقبا مبارزه نماید. برای اینکه کارآیی خط تولید افزایش یابد، روش تولید تغییر کرد به این ترتیب که قطعات در زمان معین می‌رسیدند و مونتاژ می‌شدند و به این ترتیب انبار از بین می‌رفت.

در اواخر دهه ۱۹۹۰ شرکت تحت فشارهای رقابتی قرار گرفت، زیرا شرکت‌های قفل سازی آمریکایی دیگر به تولید کم هزینه در کشورهای آسیایی دست یافته بودند. در سال ۱۹۹۴ شرکت دارای ۷۰ درصد سهم بازار بود ولی در سال ۱۹۹۶ این رقم به ۴۰ درصد کاهش یافت.

برای پاسخ به رقابت قیمتی، شرکت برخی تولیدات خود را به آن سوی آب‌ها منتقل کرد. در سال ۱۹۷۷ شرکت با نیروی کار خود به مذاکره نشست تا ۷۰۰ شغل را به مکزیک منتقل نماید. در سال ۱۹۹۹ دفتر مرکزی پخش در میلواکی تعطیل شد و کارگاه جدید با مساحت ۲۱۳۰۰۰ فوت‌مربع برای تولید در لوئیزیانا راه‌اندازی شد.

در همان سال شرکت برند خود را برای نوعی نرم‌افزار حفاظت اطلاعاتی کامپیوتری استفاده کرد. این نرم‌افزار به خانواده‌ها این امکان را می‌داد که کامپیوتر فرزندان خود و اینترنت را کنترل نماید. در سال ۲۰۰۰ اولین نسخه‌ها از قفل‌ها تیتانیومی و رمز دار تولید شدند. این دو قفل از مدل ساخته شده از استیل ایمنی بیشتری داشتند و قدرتمند‌تر بودند.

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۰ آذر ۹۴ ، ۱۰:۵۲
سلیم خلیلی

بزرگ‌ترین خطا در زمان مواجه شدن با مشتریان عصبانی

دوره MBA و DBA

دوره MBA و DBA

سریما نازاریان

همه ما با مشتریان عصبانی سر و کار داشته‌ایم و داریم و‌این کار به اندازه‌ای سخت هست که همه را از پا در بیاورد.

عصبانیت و مشتریانی که کار کردن با آنها خیلی سخت است، بزرگ‌ترین دلایل استرس محل کار هستند و همه اینها هستند که مقدار زیادی از زمان کارکنان و منابع سازمان را به خود تخصیص می‌دهند. در‌اینجا می‌خواهیم ابتدا به بزرگ‌ترین اشتباه

بپردازیم که کارکنان در زمان مواجهه با یک مشتری عصبانی مرتکب می‌شوند و سپس سراغ سروکله‌زدن با مشتریانی می‌رویم که کار کردن با آنها و راضی نگه داشتنشان کار بسیار دشواری است. در صورتی که کارکنان‌ این اشتباه را در زمان مواجهه با مشتریان عصبانی مرتکب نشوند، زمان و منابع بسیاری از خطر به هدر رفتن نجات پیدا می‌کنند و در عین حال کارکنان از گرفتار شدن به استرس‌های شدید نجات پیدا می‌کنند.

 سلیم خلیلی مدرس و مشاور حوزه کسب و کار و برگزار کننده دوره های MBA  و DBA با مجوز وزارت علوم و همکاری دانشگاه های داخلی و خارجی، این مطلب را برای شما انتخاب کرده است 

بزرگ‌ترین اشتباه

زمانی که شما با یک مشتری عصبانی مواجه می‌شوید، احتمالا تصور می‌کنید که مشتریتان می‌خواهد که مشکلش حل شود.‌ این یک رویکرد منطقی است و حداقل می‌توان گفت که تا حدودی هم صحیح است. مشتریان عصبانی انتظار دارند که شما به گونه‌ای بتوانید به آنها کمک کنید تا نیاز یا خواسته آنها برآورده شود، ولی نکته‌ اینجا است که داستان ‌اینجا تمام نمی‌شود.

تا حالا متوجه شده‌اید زمانی که با یک فرد عصبانی رو به رو می‌شوید، حتی در صورتی که مشکل او حل شود هم او هنوز به صورت عصبانی با شما برخورد می‌کند و کارهای تندی از او سر می‌زند؟ چرا افراد چنین کاری می‌کنند؟ در واقع مشتریان عصبانی چند چیز می‌خواهند. مسلما یکی از چیز‌هایی که آنها می‌خواهند ‌این است که مشکلشان حل شود؛ ولی در عین حال آنها می‌خواهند که شما به حرفشان گوش کنید و شرایط و احساساتشان را درک کنید و با آنها همدردی کنید.

کاری که اکثر کارکنان در زمان مواجهه با مشتریان عصبانی انجام می‌دهند،‌ این است که بدون توجه کردن به احساسات مشتریان و همدردی کردن با آنها سراغ حل کردن مشکلشان می‌روند. می‌دانید در ‌این صورت چه اتفاقی می‌افتد؟ مشتری آنقدر عصبانی است که آمادگی لازم برای کار کردن برای حل کردن مشکلش را ندارد، به شما گوش نمی‌کند و حتی جلوی حل کردن مشکل را می‌گیرد، بنابر‌این بزرگ‌ترین اشتباه سعی در حل کردن مشکلی است که مشتری عصبانی با آن روبه رو شده است، قبل از ‌اینکه احساسات او درک شود و با او همدردی شود و به‌ این دلیل هم مشتری هنوز آماده نیست، هنوز به اندازه کافی آرام نشده است که با شما برای حل کردن مشکلش همکاری کند. نتیجه‌این می‌شود که کارکنان مجبور می‌شوند حرفی را دوباره و دوباره برای مشتری تکرار کنند (چرا که او گوش نمی‌کند) و او هم همان سوال را دوباره و دوباره می‌پرسد و همین است که باعث می‌شود افراد بیشتر از گذشته عصبانی شوند.

راه‌حل

راه‌حل دنبال کردن قانون کلی است. زمانی که با یک مشتری عصبانی مواجه می‌شوید، قبل از هر کاری روی درک کردن احساسات و شرایط او و همدردی کردن با او تمرکز کنید و تنها زمانی سراغ حل کردن مساله بروید که مشتری در نتیجه همدردی‌ای که شما با او کرده‌اید، آرام‌تر از قبل شده است. به‌این ترتیب شما متوجه می‌شوید که با صرف زمان و انرژی کمتر موفق شده‌اید رضایت یک مشتری عصبانی را جلب کنید.

در‌اینجا به چند اصطلاح که می‌توانید از آنها استفاده کنید اشاره می‌کنیم:

  • به نظر می‌رسد که شما در مورد‌این مساله بسیار ناراحت هستید و در عین حال‌این موضوع تقصیر شما هم نیست. ببینیم در‌این مورد چه کاری می‌توانیم انجام دهیم.
  • فکر می‌کنم ‌اینکه مجبور باشید یک قطعه معیوب را برگردانید خیلی ناراحت کننده باشد.
  • بسیاری از افراد در شرایطی که رزرو هتلشان گم شده باشد و آنها در هتل گیر افتاده باشند، عصبانی می‌شوند.

اطمینان حاصل کنید که ابتدا با مشتری همدردی می‌کنید و سپس به حل مشکل می‌پردازید. انجام دادن هر دو کار ضروری است.

موفقیت در زمان

مواجهه با مشتریان بدقلق

همه ما مجبور می‌شویم با مشتریان بد قلق، عصبانی یا حتی دروغگو سر و کار داشته باشیم. فرآیند ‌این کار در بسیاری از موارد بسیار زمان گیر و توان فرسا است. در عین ‌اینکه به نظر می‌رسد که ما گرفتار مشتریان بد قلق هستیم، ‌این موضوع آنقدر‌ها هم صحت ندارد. با یاد گرفتن مهارت‌هایی برای کنار آمدن با ‌این شرایط و به کار گرفتن طرز فکری که به شما کمک می‌کند در مقابل نتایج، حرف‌ها و کارهای مشتریان آسیب‌پذیر نباشید، شما می‌توانید از میزان فرسایشی که در‌این شرایط گریبانتان را می‌گیرد، به صورت قابل توجهی کم کنید ودر عین حال به مشتری سرویس بهتری ارائه کنید. در‌اینجا در مورد به کار گرفتن طرز فکری صحبت می‌کنیم که به شما کمک می‌کند که از پس مشتریان بدقلق به خوبی بر بیایید.

بهترین شیوه فکر کردن به مشتریان بد قلق چیست؟ اول از همه ‌اینکه یک عکس‌العمل رایج که بسیاری از افراد در صورت مواجهه با افراد بدقلق و شیاد از خود نشان می‌دهند، احساس از دست دادن کنترل شرایط است. متاسفانه، در صورتی که شما چنین احساسی داشته باشید، با احتمال بسیار زیادی به صورت واکنشی عمل می‌کنید و شروع به دفاع کردن از خودتان یا پرخاشگری می‌کنید. کارهایی که هر دوی آنها باعث بدتر شدن شرایط می‌شوند؛ ولی کاری که در واقع شما باید انجام دهید‌این است. آن را جایی بنویسید و سعی کنید در خاطر داشته باشید.

من به‌این فرد بد قلق و ناخوشایند اجازه نمی‌دهم که مرا عصبانی، ناراحت یا ناامید کند. من به‌این فرد (که به سختی او را می‌شناسم) اجازه نمی‌دهم که روزم را خراب کند یا مرا ناراحت کند. چرا که با نگاه کردن مساله از بالا،‌ این فرد به اندازه‌ای مهم نیست که بخواهد زندگی مرا کنترل کند (آیا واقعا کسی هست که به‌این اندازه مهم باشد؟).

دوم‌ اینکه، شما باید در زمانی که با یک مشتری بد قلق مواجه می‌شوید، اهدافتان را به روشنی بدانید. آیا هدف شما تلافی کردن است؟ تحقیر کردن است؟ معمولا اولین عکس‌العمل افراد در زمان مواجهه با چنین افرادی جنگ کردن در مقابل است. در عین ‌اینکه ‌این واکنش کاملا قابل درک است، حدس بزنید که فرد در صورتی که‌ این واکنش را از خود بروز دهد با چه چیزی مواجه می‌شود؟ درگیری ‌این دو نفر بسیار طولانی‌تر از آن می‌شود که در غیر‌این صورت می‌شد و همین طور که مدت زمان درگیری طولانی تر می‌شود، احتمال بدتر شدن آن و ناراحت کننده‌تر شدن آن هم بیشتر می‌شود. در صورتی که مشتری احساس کند که حق با اوست و بخواهد جواب شما را بدهد.

شما در‌این موارد باید به صورت کارآ و واقع‌گرا عمل کنید. سعی کنید تلافی کردن را کنار بگذارید، مگر در صورتی که می‌خواهید‌ این شرایط ناخوشایند ادامه پیدا کند (به یاد داشته باشید که شما به مشتری اجازه نمی‌دهید که روزتان را خراب کند). در ‌اینجا دو مجموعه از اهداف ساده را که شما می‌توانید برای خودتان در نظر بگیرید می‌گوییم:

  • من می‌خواهم با ‌این فرد به صورت کاملا حرفه‌ای برخورد کنم.
  • من می‌خواهم به‌این شرایط ناخوشایند هر چه زودتر خاتمه دهم (که به معنای نریختن بنزین روی آتش است).

با سعی در رسیدن به ‌این اهداف ساده، شما قادر خواهید بود کارتان را به صورت کارآتر انجام دهید و به شیوه‌هایی عمل کنید که در زمانی که مجادله به پایان برسد، به آنها افتخار خواهید کرد. بیایید ‌اینجا دچار اشتباه نشویم. شما مجبور نیستید فرد بدقلق را دوست داشته باشید یا حتی برای آنها آرزوی بهترین‌ها را بکنید، ولی کاری که شما باید انجام دهید (برای ‌اینکه به نفع خودتان است) ‌این است که به صورت حرفه‌ای و با آرامش کامل با شرایط مواجه شوید و از انجام دادن هر گونه کاری که منجر به‌این شود که‌این شرایط جهنمی ‌طولانی‌تر شود، اجتناب کنید. انجام دادن‌ این کار به نفع شما خواهد بود.

آیا حرف دیگری هم برای زدن در مورد‌این نوع تفکر اجتناب‌کننده از درگیری وجود دارد؟ بله. در تحقیقاتی که از هزاران کارمند انجام شده است که درگیر مشتریان بدقلق یا عصبانی بوده‌اند، یک نکته مشترک در مورد طرز فکر همه کارکنان موفق دیده می‌شود. آنها رویکردی مانند رویکرد زیر را اتخاذ می‌کنند.

زمانی که ‌این مشتری‌اینجا را ترک کند، من می‌خواهم کاری که کردم را یاد‌آوری کنم

(فارغ از نتیجه‌ای که از آن گرفتم) و به خودم افتخار کنم که به صورت کاملا حرفه‌ای و سازنده عمل کردم و دچار درگیری و اعصاب خردی به خاطر ‌این مشتری بد قلق نشدم. من نمی‌خواهم هرگز احساس کنم که کار خوبی انجام نداده‌ام.

جمع‌بندی

شما ممکن است در نوشته‌های بالا متوجه نکته‌ای شوید. چیزی که با آنچه بسیاری از افراد بر آن تمرکز می‌کنند، تفاوت دارد. من نمی‌خواهم روی ‌این نکته که خوب بودن در مقابل افراد ناخوشایند چه مزایایی دارد صحبت کنم. من نمی‌گویم زمانی که شما در شرایط بسیار ناخوشایند واقع شده‌اید لبخند بزنید و مطابق معمول روی ارزش برخورد خوب کردن با مشتری تمرکز نمی‌کنم؛ چرا که می‌دانم ‌که شما باید سعی کنید روش کنار آمدن با افراد بد قلق را بیاموزید، به صلاح خودتان است. مزایای‌ این کار، در مورد مسائلی مانند کم کردن استرس، لذت بردن از کاری که انجام می‌دهید و به دست آوردن احساس رضایت از شغل بسیار چشمگیر است. ‌این مساله را به خاطر داشته باشید. همه‌این کارها به نفع خودتان است و با خدمت کردن به بخش مثبت وجودتان، شما خواهید توانست خدمات بهتری را به مشتریان ارائه کنید و نهایتا ‌اینکه فرد مفیدتری برای سازمانتان باشید که باز هم در نهایت به سود خود شما تمام می‌شود، چرا که به الگویی برای سایر کارکنان تبدیل می‌شوید، پاداش و مزایای خودتان افزایش پیدا می‌کند و در عین حال در محل کار همه شما را دوست خواهند داشت.

منبع:

http://work911.com/articles.htm

با خدمات آموزشی و مشاوره ای ما بیشتر آشنا شوید:

دوره تخصصی ۲ هفته ای مهارت های کسب و کار در کشور انگلیس SLS Specialist Language Services

دوره عالی مدیریت کسب و کار DBA  Doctor of Business Administration

دوره مدیریت کسب و کار MBA Master of Business Administration

ارائه خدمات مشاوره ای در دو بخش مشاوره فردی و کسب و کار

Telegram-Android-icon

 

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۹ آذر ۹۴ ، ۱۰:۵۴
سلیم خلیلی